çıkamayan kadının o iki saniyesi

ne zaman zamanı elimde tutayım istesem
yüzüme gözüme bulaştırıyorum.
hayat hızlanıyor bazen, parmaklarım tuşlara daha çok basıyor
daha sıcak oluyor oda, ama insanlar daha soğuk.

eriyor zaman ellerimde. bazen de erimiyor.
çat diye çatlıyor ellerim, sesim de çatlıyor hem
sesimin çatladığı yerde, bak, tıpkı çıkamayan kadın oluyorum.
sahi, çıkıyorsan yolun yukarı veya dışarı doğrudur dimi?
yok bir yolu. içinden çıkamıyorum.

Ben geldim, o uçtu gitti

Gün doğarken de batarken de kıpkırmızı olur gökyüzü Konya'da. Hele bulutlar varsa, gökyüzü öyle hayranlık uyandırır ki. Çünkü başını göğe kaldırınca insan, engel yoktur önünde. Dümdüz uzanır ova önünüzde.
Geceleriyse pırıltı saçılmış gibidir. Kendini evrenin orta yerinde hisseder insan. Yerde yıldız, gökte yıldız..
Bi uçak geçti o gökyüzünden, onu seyrettim penceremden. Işıl ışıl yoluna gitti. Ama o uçağın içinde öyle bir ışık vardı ki, beni kendine hayran bıraktı da gitti.